Ibinahagi ng batikang aktor na si John Arcilla sa isang panayam ang mga personal niyang pinagdaanan bilang artista—lalo na ang mga pagkakataong muntik na niyang makuha ang ilan sa pinakamalalaking papel sa pelikulang Pilipino, ngunit sa huli ay napunta sa iba.
Ayon kay Arcilla, matagal na niyang pangarap na gumanap bilang si Jose Rizal sa isang pelikula, at siya pa nga umano ang unang napili ng producer para sa nasabing papel. Subalit sa hindi inaasahang turn of events, napunta ang papel kay Cesar Montano. Hindi lang ito ang role na muntik na niyang mapasakamay. Ikinuwento rin ng aktor na siya rin sana ang magiging bida sa mga pelikulang Muro Ami at Bagong Buwan—dalawa sa mga critically acclaimed films sa bansa na kalauna’y pinangunahan din ni Cesar.
Ayon kay John, nagkaroon ng pagbabago sa casting ng mga pelikulang ito nang magkaroon ng problema ang orihinal na producer, at pumasok sa eksena ang yumaong direktor na si Marilou Diaz-Abaya. Kasabay nito ang pagpalit ng lead actor, na naging si Cesar Montano.
Bagamat inamin niyang may lungkot siyang naramdaman sa pagkawala ng mga proyektong ito, hindi raw niya ito hinayaang lamunin siya ng panghihinayang. Sa halip, tinanggap niya ito bilang bahagi ng kanyang paglalakbay bilang artista. Hindi rin daw siya nagtanim ng sama ng loob kay Cesar, at sa halip ay pinanood pa niya ang mga pelikula nito at pinuri ang mahusay na pagganap ng kapwa aktor.
“Hindi ako nagalit. Wala akong galit kay Buboy (Cesar). Magaling siya, at deserving din naman,” ani John.
Ayon sa kanya, tila naging blessing in disguise ang lahat ng iyon, dahil ilang taon ang lumipas ay dumating sa kanya ang isa sa pinakamatinding papel sa kanyang karera—ang pagganap kay Heneral Antonio Luna sa pelikulang Heneral Luna, na siyang tinaguriang highest grossing Filipino historical film sa kasaysayan.
Hindi lang ito nagbukas ng panibagong yugto sa kanyang propesyon, kundi naging inspirasyon pa ng isa sa kanyang personal na proyekto. Ang kanyang nabiling property sa El Nido ay ipinangalan niyang Casa Heneral, bilang pagpupugay sa iconic role na nagbigay sa kanya ng malawak na pagkilala at respeto.
Sa panayam na ginawa sa vlog ng entertainment columnist na si Dolly Anne Carvajal, ikinuwento rin ni Arcilla ang tungkol sa isang emosyonal na yugto sa kanyang buhay. Hindi raw siya nakadalo sa Venice Film Festival upang personal na tanggapin ang kanyang Best Actor award para sa pelikulang On The Job: The Missing 8 dahil sa sunod-sunod na trahedya sa kanyang pamilya—pumanaw ang kanyang kapatid na babae at ama noong kasagsagan ng pandemya.
Bagamat masakit ang hindi niya pagkakadalo sa isang prestihiyosong pagdiriwang ng kanyang tagumpay, mas pinili niyang ituon ang atensyon sa kanyang pamilya sa panahong iyon. Para sa kanya, ang tunay na karangalan ay ang kabuuan ng kanyang paglalakbay—kasama ang mga tagumpay at kabiguan—na humubog sa kanyang pagkatao at propesyon.
Sa kabuuan, ipinapakita ng kwento ni John Arcilla na ang mga pagkatalo ay hindi katapusan kundi bahagi lamang ng mas malaking tagumpay. Ang hindi niya nakuha noon ay pinamalitan ng isang papel na hindi lamang nagbigay sa kanya ng karangalan kundi ng mas malalim na koneksyon sa kasaysayan at sa kanyang personal na pag-unlad. Isa itong paalala na may tamang panahon para sa lahat, at ang mga hindi ibinigay noon ay maaaring pinalitan ng mas dakilang biyaya.
Walang komento
Mag-post ng isang Komento
Share your opinion now!